تا که بودیم نبودیم کسی

                             کشت مارا غم بی هم نفسی

تا که خفتیم همه بیدار شدند

                             تاکه مردیم همگی یار شدند

قدر ان شیشه بدانید چو هست

                             نه در ان موقع که افتادو شکست